Haalbaarheidsstudie Fase 1: Geen showstoppers

Onlangs sloten we de eerste fase af van de haalbaarheidsstudie NortH2. Het simpele feit dat we inmiddels al volop in de tweede, verdiepende fase van de haalbaarheidsstudie zitten, onderstreept de positieve afdronk van fase 1. Dit zijn de belangrijkste learnings uit dat onderzoek.

Groene waterstof moet industrie en energiesysteem stevig vergroenen

Om te beginnen bevestigt de studie wat we eigenlijk al wisten: een snelle opbouw van een groene waterstofketen in Noordwest-Europa op basis van offshore windstroom is een onmisbare pijler onder de ambitie om ons energiesysteem in 2050 klimaatneutraal te maken. NortH2’s grootschalige en integrale aanpak kan groene waterstof als grondstof of voor industriële warmte leveringszeker en concurrerend maken en zo de industriële grootverbruikers van moleculen stevig vergroenen. Noodzakelijk voor bedrijfsprocessen waar elektriciteit geen optie is, maar ook aantrekkelijk voor processen waar ombouw naar elektriciteit wél kan, maar veel aanpassingen, tijd en geld kosten. Alle berekeningen wijzen in de richting waarin waterstof niet alleen klimaat- maar ook kostentechnisch aantrekkelijk is.

Verder zal de waterstofketen ook het energiesysteem van elektronen en moleculen vergroenen, flexibiliseren, balanceren en betaalbaar houden. De hiertoe benodigde offshore wind komt overigens bovenop de al bestaande plannen en gaat dus niet ten koste van de geplande hoeveelheid groene stroom.

Grootschalige kickstart verlaagt de kosten

Een ander voordeel van NortH2’s grootschalige kickstart van groene waterstof is dat de kosten van elektrolyse snel dalen, waarmee een volwassen waterstofmarkt wordt gestimuleerd. Dit kan de maatschappelijke transitiekosten fors verlagen. Het aanpassen van het bestaande aardgasnetwerk naar een hydrogen backbone die grote industrieclusters in Nederland, Duitsland en België verbindt, is eveneens een belangrijke kostenbesparing.

Het Noorden van Nederland, met een ideale zeehaven dicht bij de benodigde windlocaties blijkt de logische thuishaven van onze Europese ambitie. Er worden hier ook al voorbereidingen getroffen om waterstof op te kunnen slaan in lege zoutcavernes. In de eerste fase is onshore elektrolyse vlak bij de haven het meest kostenefficiënt, richting 2030 zullen we ook inzetten op offshore elektrolyse.

Samenwerken is cruciaal

Cruciaal bij dit alles is constructieve samenwerking van ontwikkelaars, industrie en overheden. Alleen dan kunnen wij de ambities en het timeframe van ‘Parijs’ halen tegen optimale maatschappelijke kosten. Om die reden zocht NortH2 vanaf de start naar een brede internationale kennisbasis, die onlangs resulteerde in de toetreding van Equinor en RWE. Met de overheden spreken wij over noodzakelijke regulering, marktstimulering en subsidies.

De ambities

Langs deze lijnen kunnen wij nog vóór 2030 al 4 GW offshore windstroom per jaar omzetten in groene waterstof, om dat vervolgens snel op te voeren naar ruim 10 GW in 2040. De windstroom wordt opgewekt met windturbines van 12 MW en in tweede fase zelfs 15 MW en wordt via grote stroomkabels aan land gebracht. De elektrolyser in de Eemshaven wordt opgebouwd uit 100 MW-modules.

Kortom

1. Versnelde, grootschalige opbouw van een groene waterstofketen is een noodzakelijke pijler onder de klimaattargets.
2. Ontwikkeling van windparken, conversie naar groene waterstof, opslag en infrastructuur kan op tijd gerealiseerd worden.
3. De afzetpotentie én het vergroeningspotentieel van groene waterstof voor industriële warmte en feedstock is groot.
4. De initiële kosten zijn hoog, maar zullen scherp dalen door onze ketenbrede grootschalige cross-border aanpak.
5. Overheidssupport is net als bij de ontwikkeling van zon en wind onmisbaar voor realisatie van dit project.

Geen showstoppers dus. Na de zomer praten we u graag bij op de uitkomsten van de tweede fase van onze feasability study.